Sorghum halepense
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Sorgho d'Alep, Houlque d'Alep.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Sorghum halepense & Vinca major
Sorghum halepense
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Sorgho d'Alep, Houlque d'Alep.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Grando erbo Taio : 0,5 à 2 m Fueio : costo paralèlo Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sorghum Famiho : Poaceae Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour : Vióuleto Petalo : ges Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Estiéu - Autouno
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 800 m Aparado : Noun Juliet à óutobre
Liò : Ermas - Culturo - Roubino Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran Couroulougi : Cousmoupoulito Ref. sc. : Sorghum halepense (L.) Pers., 1805
Vinca major
Apocynaceae
Àutri noum : Pervinco, Prouvençalo, Piéucelage.
Nom en français : Grande pervenche.
Descripcioun :Pervènco di gràndi flour bluio, emé de fueio largo de mai de 3 cm, un pau en formo de cor. Li sepalo soun longo e cihado. S'atrobo en ribo d'aigo (ripilsivo) mai peréu dins li baragno e tóuti li relarg un pau fres. Souvènt cultivado, se pòu naturalisa proche dis oustau.
Usanço :Emai siegue vertuouso, touto la planto es empouisounanto, e pèr acò la fau emplega emé forço avisamen. Di fueio èi tirado de la vincamino qu'èi bono pèr la circulacioun dóu sang e l'óussigenacioun di tarnavello en raport emé lou destrachimen ; s'emplego peréu pèr sougna li léucemìo. La pervènco èi pourtado coume ensigne pèr li mantenèire dóu Felibrige (vèire çai-contro).
Port : Erbo Taio : 15 à 50 cm Fueio : alterno Tipe bioulougico : Camefite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Vinca Famiho : Apocynaceae Ordre : Gentianales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : 2,5 à 5 cm Flourido : Printèms Ivèr
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 800 m Aparado : Noun Janvié à jun
Liò : Ribiero - Prado umido - Baragno - Esscoumbre Estànci : Termoumediterran à Coulinen Couroulougi : Eurimediterrano Ref. sc. : Vinca major L., 1753